-
1 bełkotać
(-czę, -czesz); vi* * *ipf.- czę -czesz l. -cę -cesz, -cz1. (= niewyraźnie mówić) mumble, gabble; bełkotać bez związku mutter, gibber; bełkotać w zdenerwowaniu mutter nervously.2. ( o cieczy) (= bulgotać, gulgotać) gurgle.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bełkotać
См. также в других словарях:
bełkotać — ndk IX, bełkotaćoczę (bełkotaćocę), bełkotaćoczesz (bełkotaćocesz), bełkotaćocz, bełkotaćał, bełkotaćany 1. «mówić niewyraźnie, niezrozumiale» Bełkotać niezrozumiale, po pijanemu, przez sen. Bełkotać coś bez związku. 2. łow. «o cietrzewiach:… … Słownik języka polskiego
